Bir örümceğin vücudu ipek üretecek donanımda yaratılır, minik bir ipek fabrikası gibi. Ve bu ipek fabrikaları olan örümcekler 400 milyon yıldır ipek üretiyor. Üstelik bu konuda araştırma yapan mühendisler, biyolog, doğa ve malzeme bilimciler çelikten beş kat sağlam, plastikten iki kat esnek aynı zamanda su geçirmeyen bu mucizenin sırrını hâlâ çözebilmiş değiller.
Örümcekler, ipeklerini başta hayatlarını sürdürmek olmak üzere birçok amaç için üretiyor. Ağ yapacak olan bir örümcek önce yüksek bir yere tırmanıyor ve ağın ucunu bulunduğu noktaya yapıştırıyor. Sonra ipek iplik yardımıyla aşağı süzülerek ulaştığı bir dalla bağlantı kuruyor. Ardından o iplik üzerinde gidip gelerek ağı kalınlaştırıyor. Daha sonra vücudundan çıkmakta olan ipliğin bir ucunu ilk ipliğe tutturarak kendini boşluğa bırakıyor. Bu yolla birkaç gidiş gelişte ağın iskeleti meydana geliyor. Bundan sonra iskeletin merkezi çevresinde halkalar yaparak ağı tamamlıyor.
Örümceğin ağını oluşturan iplikçikler, örümceğin ipin ucundan aşağıya doğru kayarken güçlük yaşamasını engelliyor. Böylece örümcek sabit bir biçimde sessizce aşağıya inebiliyor. Örümceğe bu imkânı sağlayan ise ipeğinin ‘şekil hafızası’. Örümcek ipliğini oluşturan proteinlerin moleküler yapısı kompleks bir şekilde birbirinin içine geçmiş durumda yaratılıyor. Bu moleküler yapı, ipliğe dönmeye karşı direnç kazandırıyor ve dönmenin ardından müthiş gevşeme özelliğiyle ilk şeklini geri kazanmasını sağlıyor. Böylece ipin ucundaki örümcek, burulma etkisine maruz kalarak hızlı bir şekilde dönmekten kurtuluyor.
Mesela yüksek bir yerden ipe tutunarak inmeye çalışan insan düşünelim; iniş sırasında güçlüklerle karşılaşır. İpin ucunda sallanırken dengesini sağlamak ve düşmemek için büyük çaba sarf eder, çünkü tutunduğu ip mutlaka sağa sola döner, bükülür. Oysa örümcek, ipin ucundan aşağıya doğru kayarken böyle bir güçlük yaşamıyor. Özetle, yarattıklarında ilmini ve kudretini gösteren yüce Allah muhteşem özellikleri olan örümcek ipeğini, ona “şekil hafızası” kazandıran eşsiz bir moleküler yapı ile birlikte yaratıyor.
Gördüğümüz gibi, Allah, örümceğe ipi örmek ve kullanmakla ilgili bütün bilgileri de ilham ederek ona yardım ediyor. Biz Müslümanlara da “Allah'ın ipine sımsıkı sarılın” buyuruyor ya; işte biz, her türlü yokluklara düşmemek için Allah’ın ipine tutunmaya gayret ettiğimizde, Rabbimiz onu bize kolaylaştırır. Biliriz ki sarıldığımız ip, aynen örümceğin ipi gibi tutunurken aldığımız her darbede bir süre döndükten sonra, tekrar eski halini alır. Bu zorluklar, bize verilen yetenekleri görmemiz ve geliştirmemiz için faydalı olurlar. Her zorluk, Allah’ın Kendisini hatırlatmasıdır. Allah'a duyulan sevgi ve bağlılığın en güzel ifade edildiği zamanlar, o zor zamanlardır. Allah, inanan insana taşıyamayacağı yükü vermeyeceğini de vaad ettiğine göre zahiren zor görünene talip olmaktan çekinmemeli. Zorluk varsa, bize onu taşıyacak donanım da verilmiştir. İş onu fark edip kullanmakta…
Elif E. Bayraktar
Örümcekler, ipeklerini başta hayatlarını sürdürmek olmak üzere birçok amaç için üretiyor. Ağ yapacak olan bir örümcek önce yüksek bir yere tırmanıyor ve ağın ucunu bulunduğu noktaya yapıştırıyor. Sonra ipek iplik yardımıyla aşağı süzülerek ulaştığı bir dalla bağlantı kuruyor. Ardından o iplik üzerinde gidip gelerek ağı kalınlaştırıyor. Daha sonra vücudundan çıkmakta olan ipliğin bir ucunu ilk ipliğe tutturarak kendini boşluğa bırakıyor. Bu yolla birkaç gidiş gelişte ağın iskeleti meydana geliyor. Bundan sonra iskeletin merkezi çevresinde halkalar yaparak ağı tamamlıyor.
Örümceğin ağını oluşturan iplikçikler, örümceğin ipin ucundan aşağıya doğru kayarken güçlük yaşamasını engelliyor. Böylece örümcek sabit bir biçimde sessizce aşağıya inebiliyor. Örümceğe bu imkânı sağlayan ise ipeğinin ‘şekil hafızası’. Örümcek ipliğini oluşturan proteinlerin moleküler yapısı kompleks bir şekilde birbirinin içine geçmiş durumda yaratılıyor. Bu moleküler yapı, ipliğe dönmeye karşı direnç kazandırıyor ve dönmenin ardından müthiş gevşeme özelliğiyle ilk şeklini geri kazanmasını sağlıyor. Böylece ipin ucundaki örümcek, burulma etkisine maruz kalarak hızlı bir şekilde dönmekten kurtuluyor.
Mesela yüksek bir yerden ipe tutunarak inmeye çalışan insan düşünelim; iniş sırasında güçlüklerle karşılaşır. İpin ucunda sallanırken dengesini sağlamak ve düşmemek için büyük çaba sarf eder, çünkü tutunduğu ip mutlaka sağa sola döner, bükülür. Oysa örümcek, ipin ucundan aşağıya doğru kayarken böyle bir güçlük yaşamıyor. Özetle, yarattıklarında ilmini ve kudretini gösteren yüce Allah muhteşem özellikleri olan örümcek ipeğini, ona “şekil hafızası” kazandıran eşsiz bir moleküler yapı ile birlikte yaratıyor.
Gördüğümüz gibi, Allah, örümceğe ipi örmek ve kullanmakla ilgili bütün bilgileri de ilham ederek ona yardım ediyor. Biz Müslümanlara da “Allah'ın ipine sımsıkı sarılın” buyuruyor ya; işte biz, her türlü yokluklara düşmemek için Allah’ın ipine tutunmaya gayret ettiğimizde, Rabbimiz onu bize kolaylaştırır. Biliriz ki sarıldığımız ip, aynen örümceğin ipi gibi tutunurken aldığımız her darbede bir süre döndükten sonra, tekrar eski halini alır. Bu zorluklar, bize verilen yetenekleri görmemiz ve geliştirmemiz için faydalı olurlar. Her zorluk, Allah’ın Kendisini hatırlatmasıdır. Allah'a duyulan sevgi ve bağlılığın en güzel ifade edildiği zamanlar, o zor zamanlardır. Allah, inanan insana taşıyamayacağı yükü vermeyeceğini de vaad ettiğine göre zahiren zor görünene talip olmaktan çekinmemeli. Zorluk varsa, bize onu taşıyacak donanım da verilmiştir. İş onu fark edip kullanmakta…
Elif E. Bayraktar
YORUMLAR